kaylule kıraathanesi, 30.05.2007
Günler geçiyor allı yeşilli. O da geçiyor, bu da geçiyor. Yarının ötesindeki
menzile uzanırken yol, gök hep üstümüzde olsa da, yer bazen ayaklarımızın
altından kayıveriyor. Günleri gönderiyoruz önden, ardımızda bırakıyoruz. Hepsi
de yazılı.
Bir yol ki, haydutları bile nimet. Başını yaslayacak bir taş bırakmadan,
geceyi aydınlatacak bir kandil bile bırakmadan alıp gidiyorlar, göz aydınlığı
nedir zorla öğretiyorlar. Yalnız olmadığını bilmek için, yalnız kalmayı bekleme
artık. Anahtar elinde, aç ve oku.
Neyi okumak istiyorsan onu yaz, çünki günler geçiyor. Velasr...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder